Dlaczego tak jest, że ciągle chcemy i czekamy tego co przed nami, w przyszłości, nie umiejąc się cieszyć tym co mamy teraz.

 
Dlaczego gdy coś mija rozpaczamy, że to już koniec i nie wróci, a wcześniej nie umieliśmy cieszyć się tym co było nam dane - dzieciństwo, swoboda, zdrowie .. 

Ciągle w przyszłości, której jeszcze nie ma, wspominając przeszłość, która minęła, gubimy życie zapominając, że nasze tu i teraz to teraźniejszość, że tylko 
nasze DZISIAJ i TERAZ tak naprawdę należy do nas.